mektep

Efe'ye 

Hep uzak kentlere adanmış dost sohbetleri

Biri daha soğuk, biri yağmurlu

Kimi ıssız bir yaldızlı kutu

Kimisi bir ada kendi halinde, denizlerle hallihamur

Kiminin yamyamları,

kiminin geyik böcekleri meşhur...

Uzak kentler, saklı derbentler

Bahçeleriniz halayık otları, nar, ıhlamur

Sonra devrik putlarımız, yirmili yaşlarımız

Hepsi o bahçelerde unuttuğumuz bir mezmur

Sonra zeytin gölgesinde pinekleyen

şu çöpten çelebi,

bıyıkları sarkık,

paçaları çamur

Kulağımıza fısıldar durur

Biz ne vakit unutsak gurbeti

Can havliyle açılır düşten şaraplar

Çalar kapımızı mavi bir harabi

Akar aramızdan uzak yaşlar

Acemi bir kuyruklu yıldız gibi

paslı aynalara çarparak ilerler

Kurşunlar birikir genzimizde

Onlar avare, külhani, deli

Biz yaralı atlasların sır katibi

Ah uzak kentler, saklı derbentler

Bahçeleriniz birer hüzün mektebi

10 Ekim 2016

sıyah-ı matem

Ocak 2014 - İstanbul

yalıyor bu dergâhı bad-ı semûm
bir ölünün âkıs nefesi gibi
ölüm ki kaç senedir peşimde
istikbalin tek sahibi

bir âsıfat ki esti, yaktı
gözlerim artık kör
nankör bir hizab gibi yıktı
bak, âti denen enkazı gör

bu harabezarda çok gezen oldu
lâkin bulamaz kimse yolu
çok sürünen gördük de idbâr
kabrine yuvarlanır insanoğlu

23 Ocak 2016 
Ankara